The Salar de Uyuni i Boliviu

Và! Einn flottasti stadur a jordinni!









Vid vorum komnar i 3600 metra haed yfir sjavarmali til ad heimsaekja hinar fraegur salteydimork i Boliviu.

Loftid svo greinilega thinnra, madur hreyfdi sig i slow motion, thurfti ad hvìla sig a milli thess sem madur klaeddi sig i peysu og buxur, setjast a bekki og var half vankadur! Vid gistum i baenum Uyuni i Boliviu og atti ferdin ad vera klukkan 10 um morguninn, nema ad konan a ferdaskrifstofunni kom til okkar kvoldid fyrir og let okkur vita ad ferdin yrdi skotin a klukkan 5 um morguninn thvi thad voru einhver motmaeli og aetti ad loka veginum utur baenum!


Longu adur en heimsreisan hòfst vorum vid bùnar ad googla stadinn og funda haegri vinstri um hvernig myndatakan aetti ad fara fram, en stadurinn er einkum thekktur fyrri ad taka skemmtilegar thrivìddarmyndir og svona...vid sjàum mynd!:)









Svona hàtt uppi er skítakuldi! Íslenska saudkindin, sem fekk sèr fund fyrir ferdina hvort aetti ad taka medferdis, hefur svo sannarlega fengid ad sinna sìnu hlutverki og kinda upp (ì ordsins fyllstu merkingu:)...íslendingana í skítakuldastundu. Skelltum henni utan um okkur, og hùrrudum okkur inní jeppann sem beid okkar.

Thad var magnad ad keyra inna salteydimorkina svona i solarupprasinni, eitt andartak var eins og madur vaeri staddur a nordurpolnum en um leid og madur horfdist i augu vid morgunsolinna og magnad mynstur endalausrar saltbreidu kom i ljòs, var eins og madur vaeri komin a adra planetu!



Salteydimorkin i Boliviu er staerstu saltbreidur a jordinni. Fyrir rùmlega 40.000 àrum var à thessum slòdum riiiiisastórt vatn, kallad Minchin vatn eda Lake Minchin. Haegt og ròlega byrjadi vatnid ad thurrkast upp sem skildi eftir sig stòra breidu af salti og tvo minni votn kollud Uru Uru Lake og Poopo Lake. I salteydimorkinni eru nokkrar eyjur sem madur getur heimsott og rakum vid einmitt nefid inna eina slika.

Vid byrjudum a thvi ad keyra ad bae einum og thyggja thar hadegisverd. Lítinn bae sem stendur vid raetur eldfjalls...thar thadum vid glaesilega gamalt og hart braud med dýrindis sultu ofana. Gùffudum thvi i okkur og brunudum svo ut ad elta lamadýr sem vorum ad bíta gras fyrir utan. Eitthvad var nu erfitt ad fa thau til ad brosa framaní myndavélina..ýmislegt reynt, jarmad a íslensku, jarmad á esperando...tók meira ad segja upp gítarinn og reyndi ad fá tau til ad segja sís vid A moll! Held nú samt ad sjarmatrollid Gudny hafi tekist ad díla vid thau og nad einni andlitsmynd ad einu! Thad er nú annars gaman ad koma thvi ad ad eg skellti mer a lamadýrpizzu í Villazon, oss hvad hun var god...spurning um ad koma henni a menu Dominos!
En tharna voru lika nokkrir pelikan fuglar a stangli...ekki miklar socialtypur og hlupu bara i burtu!







Nokkrum myndum, gítarspili og thurrum rúnstykkjum med sultu seinna, là leid okkar ad eyju i eydimorkinni. Gegn sma gjaldi, gekk madur sma hring a thessari kaktusthaktri eyju og fèkk glaesilegt útsýni yfir thekjuna. Oss skítakuldinn sem minnti a nordurpòlinn um morguninn hafdi snúist vid og endurkastadist sólin núna skrilljonfallt framaní mann. Marenering sólarvarnar 30 plus hòfst af miklum mòd til ad komast hjá bòndabrúnku!

Eyjan var rosalega flott, endalaust af flottum kaktus og hrauni sem var vodalega bolstrabergslegt, annars verda jardfraedivafamal tekin uppa naesta fundi, tha komum vid med nidurstodur. En bara thad ad koma ser upp a haesta tind thessarar oggu eyjar var meira en ad segja thad i thessu thunna lofti. Madur bles eins og hvalur og rett slefadi upp. Ad sjalfsogdu hreyfir madur sig ekki sponn ur rassi nema ad vera klifjadur af vatni til ad vinna a moti uppgufuninni. Ad vera i spreng i tìma og ótíma er thvi ekki hjàsnidinn hlutur og thvi er madur títt í klósettmissioni. Thad er bara ekki hlupid ad thvi i boliviu thar sem heimamenn stilla ser upp fyrir framan oll klosett, med allan klosettpappir sem finnst a svaedinu i fanginu (og er alltaf bleikur) og rukka mann nokkrar bolur fyrir sma skvett og synishorn af pappir. Thess vegna hefur madur osjaldan verid med allt a haelinum, alveg i spreng ad reyna ad tyna saman klink...pufff erfidir timar!:)



Eftir roltid upp a topp hittum vid guidinn nidri sem snaradi duk og stelli a bord og skellti einhverju kjèti og medlaeti med og velthegid kokakola. HUggulegt var thad. Svo voru bara longu uthugsadar myndatokur framkvaemdar a slettunni thangad til vid heldum forinni afram. A leidinni heim var gert stopp vid salthotel sem allt er haldid upp ut saltsteinum, saltbord, stolar og rum...allt ur salti. Tharna var gert hressilegt stopp thvi motmaeli vegagerdamanna voru enn i gangi vid baeinn okkar Uyuni og thvi vildu guidarnir vera i smafloti. Vid thurftum ad grea sma krok til ad lauma okkur inni baeinn, en allt gekk thetta klakklaust fyrir sig.

Planid var sídan ad taka lestina til Villazon komandi naetur kl. 2 en sokum motmaela vorum vid fastar og urdum ad dvelja adeins lengur i baenum. Hafjallaveikin skaut adeins upp kollinum og var gerd sma heimsokn a sjukrahus svo okkur la a ad koma okkur nedar. Thad aevintyri endadi med ad vid hittum adra strandaglopa asamt eiganda ferdaskrifsofu klukkan 5 tharnaesta morgunn, og smygludum okkur utur baenum adrur en motmaelin hofust og blokkunin:)

Hilsen

HIldur